Kliknij tutaj --> 🫎 co to są grunty pozostałe w podatku od nieruchomości

Zaliczają się do nich lasy, czyli grunty o powierzchni co najmniej 0,10 ha pokryte drzewami, krzewami oraz runem leśnym albo związane z gospodarką leśną (art. 3 pkt 1-2 ustawy o lasach). Gruntami zadrzewionymi i zakrzewionymi są grunty porośnięte roślinnością leśną o powierzchni poniżej 0,1000 ha oraz kilka innych rodzajów Zwolnione z tego podatku są też grunty zajęte pod pasy drogowe dróg i nieruchomości stanowiące własność Skarbu Państwa, które wchodzą w skład Zasobu Nieruchomości. Terminy Osoby fizyczne mają możliwość opłaty podatku od nieruchomości w 4 ratach proporcjonalnych do czasu trwania obowiązku podatkowego - do 15 marca, 15 maja Zgodnie z wcześniejszymi zapowiedziami, podwyżki podatku od nieruchomości w 2023 roku są drakońskie. Polacy zaczęli odbierać decyzje o wysokości podatku. Na podstawie danych GUS nt. inflacji Ministerstwo Finansów ustanowiło maksymalną kwotę wzrostu podatku od nieruchomości na 11,8 proc. Chociaż ostateczna wysokość tego podatku jest ustalana przez samorządy, wiele wskazuje na to, że zdecydowana większość skorzysta z maksymalnej stawki. W praktyce organy rożnie to interpretują co powoduje wiele niejasności. Także w ewidencjach są spore rozbieżności. Część dróg wewnętrznych służących do przejazdu maszyn widnieje jako „dr”, a część jako „R” czyli grunt orny. O podatku rolnym podanym na 2021 r. wspominaliśmy także w artykule – Podatek rolny na 2021 r. Site De Rencontre Pour Les Blancs. Podatek od gruntu – ile wynosi i kto go opłaca? Będąc właścicielem gruntu, trzeba liczyć się z ponoszeniem opłat za jego użytkowanie. Jedną z nich jest podatek od gruntów, który jest opłata od wieczystego użytkowania gruntu. Kto ma obowiązek uiszczać taki podatek i ile wynosi podwójny podatek od nieruchomości? Będąc właścicielem gruntu, trzeba liczyć się z ponoszeniem opłat za jego użytkowanie. Jedną z nich jest podatek od gruntów, który jest opłata od wieczystego użytkowania gruntu. Kto ma obowiązek uiszczać taki podatek i ile wynosi podwójny podatek od nieruchomości? | Foto: Shutterstock Co to jest podatek od gruntu i kto musi go płacić? Zacznijmy od wyjaśnienia, czym jest podatek gruntowy. Jest to opłata od wieczystego użytkowania gruntu. Określana jest również podwójnym podatkiem od nieruchomości. Dlaczego? Ponieważ, osoby fizyczne lub prawne, będące właścicielami lub użytkownikami wieczystymi, muszą płacić zarówno podatek od gruntów, jak i nieruchomości. Z tym że podatek od nieruchomości dotyczy nie tylko budynków i budowli, ale także gruntów, stąd nazwa podwójny podatek od nieruchomości. Kto musi uiszczać tę opłatę? Obowiązek opłacania podatku gruntowego dotyczy osób fizycznych i prawnych, które są właścicielami albo użytkownikami wieczystymi, a także jednostek organizacyjnych nieposiadających osobowości prawnej. Dodatkowo spoczywa on również na posiadaczach zależnych, którzy posiadają obiekty będące własnością gminy lub Skarbu Państwa. Ile wynosi podatek od gruntów? Jedną z podstawowych kwestii, które najbardziej interesują płatników podatku od gruntów, jest jego wysokość. Podatek ma stałą kwotę, która nie jest zależna ani od jakości gruntów, ani ich wartości. Za jej ustalenie odpowiadają władze gminy, na której znajdują się grunty. W jaki sposób wyliczana jest wysokość opłaty dla konkretnej nieruchomości? Jest ona liczona poprzez pomnożenie ustalonej przez gminę stawki przez wielkość powierzchni gruntu, będącego własnością konkretnej osoby. Obowiązują cztery stawki procentowe podatku, liczone od ceny danej nieruchomości. Mianowicie: 0,3% ceny nieruchomości, która jest przeznaczona np. pod obiekty sakralne, na cele obronności czy działalność charytatywną; 1% ceny nieruchomości na cele rolne, mieszkaniowe i działalność sportową; 2% ceny nieruchomości, która przeznaczona jest na działalność turystyczną; 3% ceny pozostałe nieruchomości gruntowe. Czytaj także w BUSINESS INSIDER Podstawą do naliczania tego podatku jest deklaracja, którą należy złożyć do wójta, burmistrza lub prezydenta – w zależności od miejsca położenia nieruchomości. Podatek płaci się w ratach, przez cały okres użytkowania wieczystego. Zazwyczaj uiszcza się go raz do roku z góry za bieżący rok. Płatność musi zostać uregulowana do 31 marca. Opóźnienia w płatności podatków skutkują naliczaniem karnych odsetek. Ich wysokość uregulowana jest w przepisach ordynacji podatkowej. Zwolnienie z podatku od gruntów W ustawie przewidziano również pewne wyłączenia. Zwolnione z opłaty są niektóre grupy gruntów, np. drogi czy nieużytki. Za jakie grunty nie trzeba zatem odprowadzać podatku? Przede wszystkim podatku gruntowego nie trzeba płacić, gdy jesteśmy właścicielem użytków rolnych oraz lasów. Jednak jest tu jedno „ale”. Nie mogą być one wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej, ponieważ wtedy normalnie należy rozliczyć podatek. Dodatkowo, opłaty od gruntów nie pobiera się, gdy są one własnością państw obcych lub międzynarodowych organizacji, są przeznaczone na siedziby konsulatów lub misji. Oprócz powyższych zwolnione z podatku gruntowego są grunty leżące pod wodami płynącymi i kanałami żeglownymi. Do tej grupy należą też grunty przeznaczone pod budowę dróg publicznych, a także leżące na terenach objętych ochroną. Dodatkowo gmina również może zadecydować o dodatkowych zwolnieniach z podatku od gruntów na jej terenie. Podatek od nieruchomości Jak wspomniano wyżej, z podatkiem gruntowym wiąże się też podatek od nieruchomości. Podatek ten płaci się: za grunty niebędące gruntami rolnymi lub lasem, za budynek, za mieszkanie albo lokal użytkowy wyodrębnione prawnie, czyli mające księgę wieczystą. Uiszczanie płatności za podatek od nieruchomości obowiązuje: właściciela nieruchomości, posiadacza samoistnego – osoba, kto używa gruntów jak właściciel, ale nim nie jest, użytkownika wieczystego gruntów będących własnością publiczną – państwa lub samorządu, posiadacza mienia publicznego na podstawie zawartej umowy lub bez niej. Z kolei obowiązują również wyłączenia z płatności tego podatku. Dzieje się tak w konkretnych sytuacjach. Jak wskazano na stronie rządowej gdy właściciel nieruchomości nie prowadzi działalności gospodarczej, nie płaci podatku od nieruchomości za: budynki gospodarcze lub ich części, które: wykorzystywane są do działalności leśnej/rybackiej; tworzą gospodarstwo rolne i służą działalności rolniczej; przeznaczone są na specjalną produkcję rolną, np. uprawę w szklarniach czy prowadzenie pasiek; grunty i budynki, które są wpisane do rejestru zabytków, gdy są utrzymywane i konserwujesz według przepisów o ochronie zabytków; nieużytki, użytki ekologiczne, grunty zadrzewione i zakrzewione; działki przyzagrodowe – gdy właściciel należy do rolniczej spółdzielni produkcyjnej i spełniasz jeden z warunków: jest w wieku emerytalnym, jest inwalidą I albo II grupy, osobą o znacznym lub umiarkowanym stopniu niepełnosprawności, osobą całkowicie niezdolną do pracy w gospodarstwie rolnym albo niezdolną do samodzielnej egzystencji; położone w rodzinnym ogrodzie działkowym: grunty, altany działkowe i obiekty gospodarcze o powierzchni zabudowy do 35 m2, np. drewutnia. Dodatkowo gmina, w której jest dana nieruchomość, może wprowadzić dodatkowe zwolnienia z podatku. Ile wynosi wysokość podatku od nieruchomości i od czego zależy? Przede wszystkim na jego wysokość ma wpływ powierzchnia gruntów i budynków lub ich części, a także stawka podatku, która przyjęła dana gmina. Maksymalne stawki podatku określa co roku Minister Finansów, waloryzując je na podstawie wskaźnika cen towarów i usług. Z kolei gmina sama ustala stawki podatku, jednak nie mogą być wyższe niż stawki maksymalne. Każdego roku gmina przesyła decyzję o wysokości podatku do jego podatników. W przypadku, gdy podatek od nieruchomości będzie niższy od 8,51 zł, w ogóle nie trzeba płacić podatku. Rezygnacja z określenia „względy techniczne” Od r. obowiązuje zmieniona definicja określenia „grunty, budynki i budowle związane z prowadzeniem działalności gospodarczej” zawarta w art. 1a ust. 1 pkt 3 ustawy z r. o podatkach i opłatach lokalnych ( z 2014 r., poz. 849 ze zm.; dalej: PodLokU). Grunty, budynki i budowle związane z prowadzeniem działalności gospodarczej Pierwszy człon definicji pozostał niezmieniony, nadal „grunty, budynki i budowle związane z prowadzeniem działalności gospodarczej” to „grunty, budynki i budowle będące w posiadaniu przedsiębiorcy lub innego podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą”. Już sam fakt posiadania gruntów, budynków czy budowli przez przedsiębiorcę lub inny podmiot prowadzący działalność gospodarczą jest podstawowym i wystarczającym warunkiem prawnym do zaliczenia tych nieruchomości w poczet kategorii przedmiotów opodatkowania związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej. Nieistotna jest okoliczność faktycznego wykorzystywania, sposób czy intensywność tego wykorzystywania, co potwierdzają liczne orzeczenia sądów administracyjnych, tworzące stabilną i niekwestionowaną linię orzeczniczą (wyr. NSA z r., II FSK 1888/07 oraz wyr. WSA: z r., I SA/Wr 1575/07; z r., III SA/Wa 2010/08; z r., I SA/Gd 903/08; z r., I SA/Ol 85/09; z r., I SA/Ol 474/09; z r., I SA/Ol 722/09; z r., III SA/Po 107/09; z r., I SA/Gl 223/09; wszystkie dostępne w Legalis). Ważne Uznanie gruntu i budynku za związane z prowadzeniem działalności gospodarczej oznacza opodatkowanie podatkiem od nieruchomości według najwyższych stawek podatku od nieruchomości, tj. stawką od gruntów związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej oraz stawką od budynków lub ich części związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej. Wyjątki w klasyfikacji według kryterium związku z prowadzeniem działalności gospodarczej Zmiana dotyczy drugiej części definicji „gruntów, budynków i budowli związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej” – określenia wyjątków od uznania gruntów, budynków i budowli jako związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej. Określenie wyjątków od uznania gruntów, budynków i budowli jako związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej do r. określa od r. określa art. 1a ust. 1 pkt 3 PodLokU, wymieniając: art. 1a ust. 2a PodLokU, wymieniając: 1. budynki mieszkalne oraz grunty związane z tymi budynkami, 2. grunty pod jeziorami, zajęte na zbiorniki wodne retencyjne lub elektrowni wodnych, 3. grunty, budynki i budowle, jeżeli nie są i nie mogą być wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej ze względów technicznych. 1. budynki mieszkalne oraz grunty związane z tymi budynkami, 2. grunty pod wodami powierzchniowymi stojącymi lub wodami powierzchniowymi płynącymi jezior i zbiorników sztucznych, 3. grunty niezabudowane objęte obszarem rewitalizacji, o którym mowa w ustawie z dnia 9 października 2015 r. o rewitalizacji, i położone na terenach, dla których miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego przewiduje przeznaczenie pod zabudowę mieszkaniową, usługową albo zabudowę o przeznaczeniu mieszanym obejmującym wyłącznie te rodzaje zabudowy, jeżeli od dnia wejścia w życie tego planu w odniesieniu do tych gruntów upłynął okres 4 lat, a w tym czasie nie zakończono budowy zgodnie z przepisami prawa budowlanego; 4. budynki, budowle lub ich części, w odniesieniu do których została wydana decyzja ostateczna organu nadzoru budowlanego, o której mowa w art. 67 ust. 1 PrBud, lub decyzja ostateczna organu nadzoru górniczego, na podstawie której trwale wyłączono budynek, budowlę lub ich części z użytkowania. Wyłączenie budynków mieszkalnych oraz gruntów związanych z tymi budynkami, będących w posiadaniu przedsiębiorcy lub innego podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą, jako przedmiotów opodatkowania niekwalifikowanych jako związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, pozostało niezmienione. Zmiana w zakresie gruntów pod wodami powierzchniowymi stojącymi lub wodami powierzchniowymi płynącymi jezior i zbiorników sztucznych ma wyłącznie charakter dostosowujący do zmiany wprowadzonej w art. 5 ust. 1 pkt 1 lit. b PodLokU. Budynki mieszkalne będące w posiadaniu przedsiębiorcy lub innego podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą nie stanowią budynków związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej i podlegają opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości według stawki od budynków mieszkalnych. Jeżeli budynek mieszkalny lub jego część, będący w posiadaniu przedsiębiorcy lub innego podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą, jest zajęty na prowadzenie działalności gospodarczej, wówczas podlega opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości według stawki od budynków mieszkalnych lub ich części zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej. Będące w posiadaniu przedsiębiorcy lub innego podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą grunty związane z budynkami mieszkalnymi oraz grunty pod wodami powierzchniowymi stojącymi lub wodami powierzchniowymi płynącymi jezior i zbiorników sztucznych nie stanowią gruntów związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej. Grunty związane z budynkami mieszkalnymi podlegają opodatkowaniu stawką jak dla gruntów pozostałych, natomiast grunty pod wodami powierzchniowymi – stawką dla gruntów pod wodami powierzchniowymi stojącymi lub wodami powierzchniowymi płynącymi jezior i zbiorników sztucznych. Problemy ze zdefiniowaniem pojęcia „względy techniczne” Zmianie uległ ostatni element definicji związany z brakiem możliwości wykorzystywania przedmiotu opodatkowania do prowadzenia działalności gospodarczej ze względów technicznych. Względy techniczne nie zostały jednak w PodLokU zdefiniowane, co skutkowało pojawieniem się licznego orzecznictwa sądowego. Orzecznictwo Wykładnia użytego w art. 1a ust. 1 pkt 3 PodLokU wyrażenia „nie jest i nie może być wykorzystywany do prowadzenia działalności ze względów technicznych” prowadzi do wniosku, że oznacza ona obiektywne przeszkody sprawiające, że przedmioty opodatkowania nie są i trwale nie mogą być wykorzystywane w działalności gospodarczej. Chodzić tu może zatem zarówno o takie wady fizyczne budynków i budowli, które uniemożliwiają w sposób stały korzystanie z nich przez przedsiębiorcę, jak również o inne faktycznie występujące przeszkody. Wyłączenie z zakresu przedmiotów opodatkowania związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej dotyczy zatem sytuacji, gdy przedmiot ten nie jest i – jednocześnie – nie może być wykorzystywany do prowadzenia działalności gospodarczej ze względu na zdarzenie niezależne od podatnika (wyr. NSA z r., II FSK 1626/12 oraz z r., II FSK 1354/07, Legalis). Przejściowe niewykorzystywanie przez podmiot gospodarczy nieruchomości lub jej części służącej do wykonywania działalności gospodarczej nie daje więc podstaw do tego, by do wymiaru podatku od nieruchomości nie miały zastosowania do tej nieruchomości stawki przewidziane dla nieruchomości związanych z działalnością gospodarczą. Nieruchomość taka, mimo czasowego jej niewykorzystywania, z różnych przyczyn, nie przestaje być nieruchomością związaną z prowadzoną przez dany podmiot działalnością gospodarczą (por. wyr. NSA: z r., SA/Po 3225/95; z r., III SA 108/94; z r., SA/Kr 1020/92; z r., SA/Po 3225/95, wszystkie dostępne w Legalis). Poglądy te wyrażono także w orzecznictwie WSA (por. wyr. WSA w Lublinie z r., I SA/Lu 59/04; wyr. WSA w Białymstoku z r., I SA/Bk 95/06; wyr. WSA w Warszawie z r., I Sa/Wr 1404/2006; wyr. WSA w Lublinie z r., I SA/Lu 83/08, wszystkie dostępne w Legalis). Sformułowanie „grunty, budynki i budowle, które nie są i nie mogą być wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej ze względów technicznych” od r. zastąpiono określeniem „budynki, budowle lub ich części, w odniesieniu do których została wydana decyzja ostateczna organu nadzoru budowlanego, o której mowa w art. 67 ust. 1 PrBud lub decyzja ostateczna organu nadzoru górniczego, na podstawie której trwale wyłączono budynek, budowlę lub ich części z użytkowania”. Ważne Od r. wyłączenie dotyczy tylko dwóch przedmiotów opodatkowania: budynków i budowli, poza wyjątkiem pozostały grunty. Zgodnie z art. 67 ustawy z r. – Prawo budowlane ( z 2013 r., poz. 1409 ze zm.; dalej: PrBud, jeżeli nieużytkowany lub niewykończony obiekt budowlany nie nadaje się do remontu, odbudowy lub wykończenia, właściwy organ wydaje decyzję nakazującą właścicielowi lub zarządcy rozbiórkę tego obiektu i uporządkowanie terenu oraz określającą terminy przystąpienia do tych robót i ich zakończenia. Przepisu tego nie stosuje się do obiektów budowlanych wpisanych do rejestru zabytków. Zgodnie z przepisami art. 106 ustawy z r. – Prawo geologiczne i górnicze ( z 2015 r., poz. 196 ze zm.; dalej: PrGeolGórn) do projektowania, budowy, utrzymania i rozbiórki obiektów budowlanych zakładów górniczych stosuje się przepisy PrBud oraz odpowiednio przepisy rozdziału 2 i 5 PrGeolGórn. Od r. grunty, budynki i budowle związane z prowadzeniem działalności gospodarczej to grunty, budynki i budowle będące w posiadaniu przedsiębiorcy lub innego podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą, z wyjątkiem: 1) budynków, budowli lub ich części, w odniesieniu do których została wydana decyzja ostateczna organu nadzoru budowlanego nakazującą właścicielowi lub zarządcy rozbiórkę nieużytkowanego lub niewykończonego obiektu budowlanego nie nadającego się do remontu, odbudowy lub wykończenia i uporządkowanie terenu oraz określającą terminy przystąpienia do tych robót i ich zakończenia; 2) budynków, budowli lub ich części, w odniesieniu do których została wydana decyzja ostateczna organu nadzoru górniczego, na podstawie której trwale wyłączono budynek, budowle lub ich części z użytkowania. Pismo Samorządu Terytorialnego Prawo dla młodzieżowych nie może głosować w swojej UE - gaz pozostaje paliwem Majewski: Mamy RODO, będzie można powołać skarbnika Samorząd NajnowszeW na dzień dobry W oficjalnie z tytułem Miasta RatownikaW nabór dla gmin w programie „Ciepłe…W zero tolerancji dla śmieceniaW malownicza ścieżka rowerowa wzdłuż Kanału… Kultura rynku plaża i na XXI Międzynarodowe Zawody Drwali w… Mistrz Polski w golfa na 2. edycję Mistrzostw Polski… Rankingi Pokrycie gmin miejscowymi planami… edukacyjna jest cen nieruchomości mieszkaniowych w latach… suburbia, miasta komunalne i społeczne czynszowe Akademia "Wspólnoty" Konferencje NajnowszeKonferencjeJubileuszowe Forum już w październiku!KonferencjeSamorządowy Kongres Trójmorza. Forum GospodarczeKonferencjeIX Kongres Zarządzania Administracją Samorządową -… 15 marca mija ważny termin dla posiadaczy nieruchomości i gruntów 8 marca 2021, 10:26. 1 min czytania Do 15 marca trzeba zapłacić pierwszą ratę podatku od nieruchomości i gruntów. Właściciele mieszkań, domów, działek budowlanych czy garaży powinni już otrzymać decyzje określające wymiar daniny za 2021 r. W tym roku zapłacimy więcej niż przed rokiem. Jeśli gmina nie dostarczyła nam decyzji o wymiarze podatku na co najmniej 14 dni przed terminem płatności pierwszej raty lub całości, to jesteśmy zobowiązani dokonać wpłaty do 14 dni od dnia jej doręczenia. | Foto: Mateusz Grochocki / East News Podatek od nieruchomości na rok podatkowy od osób fizycznych ustala w drodze decyzji organ podatkowy właściwy ze względu na miejsce położenia przedmiotów opodatkowania. Stąd każdy z właścicieli np. domu czy mieszkania już powinien otrzymać decyzję określającą wysokość podatku ze wskazaniem terminu jego zapłaty. Danina jest płatna w ratach proporcjonalnych do czasu trwania obowiązku podatkowego. Pierwszą ratę podatku należy uiścić do 15 marca. Terminy płatności kolejnych to 15 maja, 15 września i 15 listopada. Jeśli gmina nie dostarczyła nam decyzji o wymiarze podatku na co najmniej 14 dni przed terminem płatności pierwszej raty lub całości, to jesteśmy zobowiązani dokonać wpłaty do 14 dni od dnia jej doręczenia. Podatkiem są objęte następujące nieruchomości lub obiekty budowlane: grunty, budynki lub ich części, budowle lub ich części związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, użytki rolne lub lasy zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej. Czytaj także w BUSINESS INSIDER Opłata każdego roku może być podwyższona o współczynnik rosnącej inflacji, odnotowany w pierwszym półroczu poprzedniego roku. Inflacja w pierwszym półroczu 2020 r. wyniosła 3,9 proc. - oznacza to, że o tyle wzrosnąć może podatek od nieruchomości w 2021 r. (ostateczną decyzję podejmują gminy). To dwa razy więcej niż rok temu (wtedy było to 1,9 proc.). Jak wynoszą stawki podatku? Stawki podatku od nieruchomości w 2021 r. są następujące: do 0,85 zł od 1 mkw. powierzchni użytkowej - podatek od budynków mieszkalnych; do 0,99 zł od 1 mkw. powierzchni - podatek od gruntów związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej, bez względu na sposób zakwalifikowania w ewidencji gruntów i budynków; do 24,84 zł od 1 mkw. powierzchni użytkowej - podatek od budynków związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej oraz od budynków mieszkalnych lub ich części zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej. Na przykład za mieszkanie powierzchni 50 mkw. zapłacić trzeba 42,5 zł, czyli o 2 zł więcej niż w 2020 r. W przypadku domu o wielkości 100 mkw. maksymalny wymiar podatku to 2484 zł. Oznacza to wzrost o 94 zł. Do tego należy doliczyć podatek od gruntu, na którym stoi nieruchomość, oraz np. opłatę za garaż. Kto jest zwolniony z podatku od nieruchomości? Ustawowo z obowiązku płacenia podatku od nieruchomości zwolnieni są właściciele nieruchomości wpisanych do rejestru zabytków (jednak pod warunkiem ich utrzymania i konserwacji, zgodnie z przepisami o ochronie zabytków i o ile nie jest w nich prowadzona działalność gospodarcza) oraz posiadacze nieruchomości położonych na obszarach objętych ochroną przyrodniczą. Podatku tego nie muszą odprowadzać również działkowicze, o ile ich działka położona jest na terenie rodzinnego ogrodu działkowego. Zwolnienie obejmuje zarówno grunty, jak i altany działkowe i obiekty gospodarcze o powierzchni zabudowy do 35 mkw. Ministerstwo Finansów wyjaśniło w odpowiedzi na interpelację nr 6961 kwestie związane z rozumieniem definicji zawartych w ustawie o podatkach i opłatach lokalnych. Poseł napisał, że niejasna definicja „budynków pozostałych" sprawia podatnikom wiele kłopotów interpretacyjnych i jest przyczyną rozbieżnych orzeczeń sądowych. W praktyce powoduje to niesprawiedliwe opodatkowanie niższą stawką tych budynków pozostałych, które zostały de facto zajęte na potrzeby działalności gospodarczej. Ministerstwo przypomniało, że zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 2 lit. b ustawy o podatkach i opłatach lokalnych jedną ze stawek podatku od nieruchomości jest stawka właściwa dla budynków związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej. W 2012 r. nie może ona przekroczyć 21,94 zł od 1 mkw. powierzchni użytkowej. Do budynków pozostałych zalicza się, przykładowo, wolno stojące garaże Ustawa określa też, że jeśli budynki mieszkalne zajęte są na prowadzenie działalności biznesu, to powinny być objęte stawką właściwą dla tej działalności. Inna stawka obowiązuje natomiast dla „budynków pozostałych", określonych w art. 5 ust. 1 pkt 2 lit. e ustawy. Dotyczy ona tych budynków, które nie zostały wyszczególnione na podstawie określonych w ustawie kryteriów: funkcji mieszkalnej, ochrony zdrowia czy działalności gospodarczej. Ministerstwo zaznaczyło też, że „budynków pozostałych" nie wyłączono ze stosowania stawki dla działalności gospodarczej. Zajęcie ich na potrzeby prowadzonej działalności powoduje stosowanie najwyższej stawki, przewidzianej dla biznesu. Budynki takie stają się w praktyce budynkami związanymi z prowadzeniem działalności gospodarczej, o których mowa w art. 1a ust. 1 pkt 3 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych. Tymczasem zgodnie z przepisami „budynki pozostałe" to takie, których nie można zaliczyć do żadnej z kategorii wymienionej w art. 5 ust. 1 pkt 2 lit. a–d ustawy. Nie są to więc ani budynki mieszkalne, ani związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, ani też związane z udzielaniem świadczeń zdrowotnych. Autopromocja Specjalna oferta letnia Pełen dostęp do treści "Rzeczpospolitej" za 5,90 zł/miesiąc KUP TERAZ Ministerstwo Finansów stwierdziło ostatecznie, że nie ma potrzeby doprecyzowania przepisów o podatkach i opłatach lokalnych w tym zakresie.